گائور گوپال داس، مهندس برق فارغ‌التحصیل از دانشگاه پونا، پس از مدت کوتاهی فعالیت در شرکت HP، تصمیم گرفت زندگی معنوی را در پیش گیرد. او به مدت ۲۲ سال در آشرام بمبئی به‌عنوان راهب زندگی کرد و در این مدت به مطالعهٔ فلسفهٔ باستان و روان‌شناسی مدرن پرداخت. از سال ۲۰۰۵، داس به سفرهای جهانی پرداخت تا آموزه‌هایش را با مؤسسات، دانشگاه‌ها و مراکز خیریه به اشتراک بگذارد. شهرت او در سال ۲۰۱۶ با فعالیت‌های آنلاین افزایش یافت و اکنون یکی از مشهورترین راهبان و معلمان زندگی در جهان است.
در این بخش، داس به انگیزهٔ خود از نگارش کتاب می‌پردازد. او بیان می‌کند که هدفش از نوشتن این اثر، به اشتراک‌گذاری تجربیات و درس‌هایی است که در طول سال‌ها زندگی معنوی و تعامل با افراد مختلف کسب کرده است. داس امیدوار است که این کتاب بتواند به خوانندگان کمک کند تا در مسیر زندگی‌شان تعادل و معنا پیدا کنند.
پیشگفتار کتاب با توصیف صحنه‌ای آغاز می‌شود که در آن داس و دوست ثروتمندش، هری، در ترافیک سنگین بمبئی گرفتار شده‌اند. این موقعیت فرصتی برای گفت‌وگویی عمیق دربارهٔ زندگی، هدف، شادی و چالش‌های روزمره فراهم می‌آورد. داس از این گفت‌وگو به‌عنوان چارچوبی برای بررسی موضوعات مختلف در کتاب استفاده می‌کند.
در این فصل، داس از داستانی دربارهٔ فراموش کردن کلیدها برای نشان دادن اهمیت توجه به جزئیات و آگاهی از لحظهٔ حال استفاده می‌کند. او تأکید می‌کند که بسیاری از مشکلات ما ناشی از غفلت از نکات کوچک اما مهم زندگی است.
داس در این فصل به اهمیت درک و شناخت جنبه‌های پنهان زندگی می‌پردازد. او بیان می‌کند که برای رسیدن به تعادل و رضایت، باید به ابعاد نادیدنی و معنوی زندگی توجه کنیم و فراتر از ظاهر مسائل بنگریم.
در این فصل، داس و هری تصمیم می‌گیرند سفری درونی را آغاز کنند تا به بررسی عمیق‌تر جنبه‌های مختلف زندگی بپردازند. این سفر نماد شروع فرآیند خودشناسی و تلاش برای یافتن تعادل در زندگی است.